اثر پارامترهاي طراحي روش چتري بر حفظ پايداري سينه كار؛ مطالعه موردي تونل سبزكوه

كاهش عارضه هاي زيست محيطي ناشي از حفر تونلهاي كم عمق در زمينهاي ضعيف يكي از مهمترين مسائل در زمان حفاري اين تونلها ميباشد. معمولاً براي حفاري تونل در شرايط ذكر شده از روشهاي پيش نگهداري استفاده ميشود. روشهاي چتري از پركاربردترين روشهاي پيش نگهداري ميباشند. با توجه به پيچيدگي و كثرت پارامترهاي موثر، شناخت مكانيزم پيش تحكيمي روشهاي چتري نيازمند بررسيهاي عددي دقيق ميباشد. در اين مطالعه، روش پايپ روفينگ و بولت هاي سينه كار براي حفظ پايداري سينه كار دهانه شمالي تونل سبزكوه با استفاده از نرم افزار FLAC 3D به صورت سه بعدي مدلسازي شده است و به ارزيابي تاثير پارامترهاي طراحي مانند زاويه نصب لوله ها، قطر و فاصله عرضي لوله ها بر جابجايي عمودي تاج تونل پرداخته شده است. نتايج نشان داد كه كاهش زاويه و فاصله عرضي بين لوله ها، افزايش قطر و ضخامت لوله ها سبب كاهش جابجايي عمودي تاج تونل ميشود. همچنين بررسيها نشان داد كه با توجه به نمودار اندركنش ممان خمشي- نيروي محوري، سيستم نگهداري اوليه در مقاطع مختلف تونل در مقابل بار وارده از استحكام كافي برخوردار ميباشد.

كلمات كليدي:

تونلهاي كم عمق، روشهاي چتري، روش پايپ روفينگ، نمودار اندركنش