بررسی طرح اختلاط مصالح بتن آسفالتی برای کاربرد در سدهای سنگریزه ای با رویه آسفالتی بر اساس مدل سازی با مز ی لرزه

كاربرد آسفالت در سدهای خاكي به سبب و ژ یگ یهای خاص خود از جمله خواص الاستوپلاستيک مصالح آسفالتي و نيز قابليت اجرای آن در شرایط مختلف آب و هوایي (بارندگي و سرمای شدید) از سال 1970 به بعد توسعه فراواني یافته است. از طرفي رفتار تماسي خاک و آسفالت تحت بار دیناميکي و امکان احداث این گونه از سدها در مناطق با لرزه خيزی بالا از موارد مبهم در علم سد سازی م یباشد. بررسي مودهای گسيختگي و پایداری این گونه از سدها تحت شرایط زمين لرزه تحقيقات وسيع و گسترده ای را م یطلبد. در این مقاله در گام نخست جهت مطالعه رفتار آسفالت با مدل فيزیکي شرایط تشابه بين مدل و سازه واقعي ایجاد شده اس ت. شرایط تشابه با توجه به فرضيات كاگاو ادر تشابه سیستم های خاک-سازه تحت بارگذاری دیناميکي با استفاده از نسبت نيروها و فرضيات كکوش وو ایواتا تدر تشابه پاسخ دیناميکي باكينگهام، ا یجاد شده است. نمونه های بتن آسفالتي با استناد به روش مارشال به ارتفاع 7 سانتي متر و قطر 10 Π غير خطي زمين با استفاده از نظریه سانتي متر جهت ارائه روش اختلاط مصالح، نوع و درصد قير مناسب برای حفظ توأمان مقاومت لازم و انعطاف پذیری كافي برای مقابله با ترک خوردگي و عدم نفوذپذیری ساخته شده اند. تعيين درصد قير بهينه و تعداد ضربات لازم برای تراكم نمونه ها كه درصد حفر ها را در حد ایمن ایجاد كند از دیگر اهداف مقاله است. همچنين به منظور تعيين مدول الاستيسيته بر حسب درصد قير یک سری آزمایش تک محوری بر روی نمونه های آسفالتي محصور نشده صورت پذیرفت و از نتایج این آزمایشات جهت تعيين طرح اختلاط مناسب آسفالت در ساخت مدل استفاده شده است.

کلمات کلیدی:

سد رویه آسفالتی، طرح اختلاط بتن آسفالتی، مز ی لرزه، آزمایش مارشال، آزمایش تک محوری

نویسندگان :

علیرضا زعفرانی (دانشجوی کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج)

عباس قلندرزاده (دانشیار دانشکده عمران پردیس فنی دانشگاه تهران)

محمد حسین بازیار (استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه یاسوج)

اولین کنفرانس ملی مهندسی ژئوتکنیک ایران (1392)