بررسي اثر حداقل اندازهي ذرّات بر روي رفتار مكانيكي خاكهاي دانهاي با استفاده از روش اجزاي مجزا (DEM)  

خلاصه
رفتار خاكهاي دانهاي تميز با دانهبندي يكنواخت به طور گستردهاي در ادبيّات فنّي گذشته مورد بررسي قرارگرفتهاند. اين در حالي است كه تغييردر خصوصيات دانه بندي باعث مي شود كه اين گونه مصالح خصوصيات رفتاري متفاوتي داشته باشند. به طور مثال در يك خاك دانهاي با دانهبنديمشخص با تغيير حداقل اندازهي ذرّات و ثابت نگاه داشتن حداكثر اندازه ذرّات آن، رفتار مخلوط خاك حاصل به كلّي تغيير ميكند. جهت بررسيعلاوه بر آزمون هاي آزمايشگاهي بهره (DEM) اثر دانه بندي بر ويژگي هاي مكانيكي خاك هاي دانه اي مي توان از روش عددي اجزاي مجزاجست. در پژوهش پيش رو، با كمك اين روش، به بررسي اثر دانهبندي بر روي رفتار مكانيكي مجموعهي خاك پرداخته شده است. براي اين منطور ميليمتر متغيّر مي / 0 تا 1 / چهار نمونه خاك دانهاي كه همگي داراي حداكثر اندازهي ذرات سه ميليمتر بوده و حداقل اندازه ذرات آن ها از 3باشد، ايجاد شده است. اين نمونه ها تحت آزمون دومحوري در فشار همهجانبه 50 تا 200 كيلوپاسكال، قرار گرفتهاند. مشاهده مي شود كه با افزايشحداقل اندازه ذرّات تا يك حد مشخص، مقاومت برشي و اتساع مجموعه خاك افزايش مي يابد. اين در حالي است كه قبل از اين حد ذرّات ريزترخاك به طور كامل در فضاي بين محتواي درشت دانه قرار گرفته و تاثيري در ساختار باربر خاك نداشته و ميتوانند جزئي از تخلخل خاك محسوب گردند. همچنين بعد از اين حد، ذرّات ريزتر خاك باعث جدايي ميان محتواي درشت دانه گرديده و باعث ناپايداري ساختار باربر خاك ميگردند.

كلمات كليدي:

روش اجزاي مجزا . خاك دانهاي . منحني دانه بندي خاك . فشار همهجانبه . مقامت برشي . اتساع

پنجمین همایش بین المللی مهندسی ژئوتکنیک و مکانیک خاک (1395)